باشندگان ولسوالی چنارتو در ولایت ارزگان می‌گویند که هیچ پیشرفتی در بیست سال گذشته در ولسوالی شان انجام نشده و حتا کودکان شان “دروازه مکتب” را ندیده اند.
آنان که از نبود تسهیلات در بخش‌های معارف، بهداشت و جاده در منطقه‌شان شکایت دارند، از حکومت سرپرست می‌خواهند که به ولسوالی شان توجه کند.
این ولسوالی در پنجاه و سه کیلومتری شهر ترینکوت، مرکز ارزگان قرار دارد.
احمد جاوید، باشنده چنارتو، گفت: «من تا فعلا بی سواد هستم و درس نخوانده‌ام و خواست ما از حکومت همین است که برای ما مکتب ساخته شود تا اطفال ما بیسواد نمانند.»
بر بنیاد ادعای باشندگان، کودکان شان با مسیر رفتن به مکتب ناآشنا استند و حتا زمینه یک روز درس خواندن هم به آنان فراهم نبوده است.
عبدالولی، باشنده محل، دراین باره گفت: «مکتب نیست و درس، قلم، کتابچه، هیچ امکانات درس خواندن نیست.»
صبرگل، یکی دیگر از باشندگان ولسوالی چنارتو، می‌گوید: «در اینجا حتا جاده‌یی وجود ندارد که موتر از آن عبور و مرور کند.»
در همین حال، مسوولان محلی ولسوالی چنارتو این چالش‌ها را می‌پذیرند و وعده می‌دهند که چالش‌ها را برطرف خواهند کرد.
حکمت‌الله مزمل، معاون والی ارزگان، گفت: «مشکل جاده‌‍‌ها را ما شریک ساختیم با وزیر مالیه و آنان برای بازسازی آن تعهد کرده اند.»
تنها ولسوالی چنارتو نیست که از هرگونه توسعه و پیشرفت محروم مانده است بلکه برخی از باشندگان ولسوالی‌های دیگر در این ولایت نیز با چالش‌های مشابه دست و گریبان اند و از مسوولان حکومت سرپرست، خواهان توجهی جدی در این زمینه استند.
