باشنده‌گان ولایت‌های سیلاب زده خواهان کمک‌های بیشتر استند
باشنده‌گان ولایت‌های سیلاب زده کشور کمک‌های را که تاکنون به این ولایت‌ها شده اند را بسنده نمی‌دانند و خواهان کمک‌های بیشتر استند. آنان می‌گویند که حکومت در ساختن دوباره خانه‌های شان باید با آنان همکاری نماید.
این در حالی‌ست که پس از ویرانی‌های برخاسته از زمین‌لرزه مرگ‌بار در ولایت‌های پکتیکا و خوست سیلاب‌های ویرانگر نیز مردم را زیانمند ساخته اند.
آسیب دیده‌گان می‌گویند که در سرازیر شدن سیلاب‌های پسین، زیان‌های سنگینی دیده اند.
قاری معروف، سیلاب زده در ولایت غزنی، گفت: «ما از نهادهای کمک کننده و امارت اسلامی می‌خواهیم که که به ما کمک زیاد شود که دوباره خانه‌ها و مسجدهای مان جور شوند.»
دولت خان، سیلاب زده در ولایت پکتیا، می‌گوید: « در زمین‌ها و خانه‌های ما سیلاب آمده و آنها را ویران کرده است لطف کرده برای ما کمک کنید.»
محمد غنی، سیلاب زده در ولایت پکتیکا، گفت: «خانه‌های ما خراب شده اند من دیگر توان ندارم که این خانه‌ها را جور کنم.»
در همین حال، نازک میر زیارمل، آگاه مسایل اقتصادی در این باره می‌گوید: «در توزیع این کمک‌ها مشکلات وجود دارند و هم مقدار این کمک‌ها کم است؛ به این لحاظ باید دولت و بنیادهای امدادرسان به گونه یکجایی و برای مدت طولانی تصمیم بگیرند و کمک کنند و به گونه تقسیم نمایند که برای مردمی که زیانمند شده اند توزیع شود و مشکل آنان حل شود.»
در همین حال، وزارت مبارزه با رویدادهای طبیعی می‌گوید که طرحی در حال آماده شدن است که بر بنیاد آن مشکل سرپناه برای آسیب دیده‌گان حل خواهد شد.
غلام غوث ناصری، معین مالی و اداری و سرپرست وزارت دولت در امور رسیده‌گی به رویدادهای طبیعی، گفت: «اکنون مشکل سرپناه دایمی حل شده است و در این باره کار جریان دارد و ما بیشتر کوشش می کنیم و از آدرس امارت اسلامی ۱۶۰ میلیون افغانی توزیع شده است که برای خانواده‌های شهیدان صد هزار افغانی و برای زخمیان پنچاه هزار افغانی توزیع شده است.»
از سوی هم، محمد نسیم حقانی، سخنگوی وزارت دولت در امور رسیده گی به رویدادهای طبیعی، می گوید: «امارت طرحی را در نظر دارد که بر بنیاد آن برای زلزله زده گانی که خانه های شان آسیب دیده اند و نیز آنانی که در سیلاب های اخیر خانه های خود را از دست داده اند کمک صورت میگیرد.»
بربنیاد آمارها، در سیلاب‌های پسین در کشور هفتاد تن جان باخته اند و بیش از نود تن دیگر زخم برداشته اند. افزون بر این فرآورده‌های هزاران جریب زمین نابود شده اند و بیش از دو هزار حیوان تلف شده اند.
