وزارت معارف از راه اندازی برنامه سواد آموزی برای بزرگ سالان در افغانستان با پشتیبانی مالی «یونسکو» یا سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی سازمان ملل متحد خبر می‌دهد.

به گفته مسوولان این وزارت در حال حاضر گفت وگو ها در باره چگونگی طرح راه اندازی این برنامه ادامه دارند.

عزیز احمد ریان، سخنگوی وزارت معارف، گفت:«ما در آینده های نزدیک تصمیم داریم تا روی مکانیزم ایجاد این برنامه های آموزشی بحث و گفتگو کنیم.»

کریمه رحیمیار، آموزگاری است که ۲۲ سال پیش در دوره نخست حاکمیت امارت اسلامی، در خانه اش برای بیش از ۵۰ دختر که اجازه رفتن به مکتب را نداشتند، زمینه آموزش را فراهم ساخته بود.

بانو کریمه میگوید با آن که در آن زمان آموزگاران با چالش های فراوانی رو به رو بودند اما آنان به کارهای شان ادامه می دادند.

کریمه رحیمیار، آموزگار، می گوید:«در سابق ما تلفن نداشتیم باز وکیل گذر یک خانم تعین کرده بود که در وقت های صنف درسی مه دخترها را جمع میکرد به خانه های ما می آورد و یک تعداد دخترها خودشان به تایم خود میامدند.»

از سویی هم برخی از باشنده گان پایتخت می گویند که برنامه های کوتاه مدت آموزشی، نمی توانند به پیمانه آموزش دانش آموزان در مکتب ها سودمند باشند.

یک باشنده پایتخت، گفت:«کورس های کوتاه مدت نتیجه مثبت ندارند؛ جای مکتب را نمیگیرند؛ درس های مسلکی را نمی توانند یاد بگیرند؛ این کورس ها کسی را داکتر یا انجینیر فارغ نمی دهند.»

باشنده دیگر پایتخت، میگوید: «ما باید از مکتب های خود استفاده کنیم این کورس های کوتاه مدت فایده ندارد.»

برنامه سواد آموزی از سوی یونسکو در حالی راه اندازی میشود که هم اکنون ۸۷ مرکز سواد آموزی در چارچوب وزارت معارف فعال استند و بر بنیاد آمارهای سازمان ملل متحد، میزان افراد با سواد در افغانستان زیر پنجاه درصد است.